’De huisarts kent me, dat voelt vertrouwd’

Toen Janwim (66) ruim vijf jaar geleden van Amersfoort naar Zaandam verhuisde, moest hij op zoek naar een nieuwe huisarts. Hij bezocht allerlei websites om te zien wat de verschillende praktijken te bieden hebben en hoe ze werken. ‘Ik wil een huisarts die mij met ‘jij’ aanspreekt en die vraagt: “wat zijn je zorgen en wat zou je willen?”’

’De huisarts kent me, dat voelt vertrouwd’

Toen Janwim (66) ruim vijf jaar geleden van Amersfoort naar Zaandam verhuisde, moest hij op zoek naar een nieuwe huisarts. Hij bezocht allerlei websites om te zien wat de verschillende praktijken te bieden hebben en hoe ze werken. ‘Ik wil een huisarts die mij met ‘jij’ aanspreekt en die vraagt: “wat zijn je zorgen en wat zou je willen?”’

‘Drie maanden terug was ik voor het laatst in de praktijk’, vertelt Janwim. ‘Ik had een rare plek op mijn been en zei tegen de huisarts: “zeg het maar: is het kanker of is dit het begin van een open been?” Hij kon erom lachen, daar houd ik van. “Het valt wel mee”, zei hij toen. Vervolgens kreeg ik wat tips en het advies om de plek goed in de gaten te houden.’

Beeldbellen

‘In juni belde ik weer omdat de plek niet minder werd, groter zelfs, dacht ik. Toen vroeg hij of ik foto’s wilde sturen. We hadden een afspraak via beeldbellen en uiteindelijk weer een afspraak op de praktijk. Het bleek niet goed: een carcinoom, kanker. Ik moest meteen een nieuwe afspraak maken voor een operatie, gewoon in de praktijk. Ik wist eerst niet dat dat kon, maar ik was er heel blij mee. Ik ben namelijk niet zo van de ziekenhuizen met wachttijden en wachtruimtes. Ik vind het daar altijd zo afstandelijk. De huisarts kent me en dat geeft een geruststellend gevoel. Het was ook heel erg handig dat ik vanwege corona een consult via beeldbellen kon doen. Het is sneller en je hoeft niet naar de praktijk. En het maakt eigenlijk geen verschil. Al geldt dat misschien niet voor alle klachten.’

Hypochonder

‘Een goed contact met de huisarts vind ik erg belangrijk. Ik ben een beetje een hypochonder en ga altijd uit van het ergste. Maar ik maak er wel een grapje van. Zo had ik eens wekenlang hoofdpijn en zei tegen mijn huisarts: “ik heb een ruimte innemend proces in mijn hoofd.” Hij moest heel hard lachen. Dan zit je op hetzelfde niveau. Verder wil ik eigenlijk bevestigd worden; iemand die zich zorgen om mij maakt maar mij ook vertelt dat het goed komt. Een beetje aandacht ja.’

Meedenken

‘Zo had ik jaren geleden een depressie. Toen schreef de huisarts me antidepressiva voor. Maar geen enkele vraag over hoe het met me ging of wat ik zelf graag wilde. Toen had ik gewild dat hij naar me had geluisterd. Gewoon: communicatie, geruststellen, vragen stellen. Dat vind ik belangrijk. Medische kennis geloof ik wel. Ik hoor graag: “wat zijn je zorgen en wat zou je willen?” Ontdekken wat ik zelf belangrijk vind. Meedenken en bij mij laten wat ik ermee wil doen.’

Euthanasieverklaring

‘Ook heb ik de huisarts onlangs laten weten dat ik een niet-behandelen-verklaring én een euthanasieverklaring heb ondertekend. Ik vond het belangrijk dat mijn kinderen en mijn huisarts dit weten. Hij heeft dit in mijn dossier gezet. Hij vroeg nog waarom ik dit wilde en hoe ik in het leven sta. Heel fijn.’


‘Beeldbellen vind ik erg handig’

Praktijk:

  • 2 huisartsen
  • 3 assistenten
  • 1 POH
  • 2 praktijkpsychologen
  • 3 diabetesverpleegkundigen

Meer informatie over huisartsenzorg vind je op www.patientenfederatie.nl/huisartsenzorg